Massage in de zorg

Door jarenlang werken (ruim 16 jaar) met mensen met een geestelijke beperking ben ik me gaan toeleggen op het masseren. Ik ontdekte bij deze mensen de kracht van het aanraken. Een knuffel, een aai over de bol voor het slapen gaan of handen vasthouden maar ook een hand op de schouder wanneer iemand met autisme spanning aan het opbouwen was deed wonderen, je zag de spanning wegebben.

Nu niet meer werkzaam als begeleiding maar nog steeds masseer ik mensen met een geestelijke/ en/of lichamelijke beperking. Of het gewoon een uur heerlijk ontspannen is of therapeutisch, het aanraken op zich, het gaat er vooral om dat ze het fijn vinden en dat eventuele klachten (o.a. pijnlijke benen door veel lopen achter rollator, of zitten in een rolstoel)verminderen of verlichten. Ze voelen zich gezien en dat geldt eigenlijk voor iedereen met of zonder beperking.